آسیب شناسی روانی محور یک درچهار ماهۀ اول پس از آسیب مغزی تروماتیک

هدف: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی ابعاد آسیب شناسی روانی محور یک چهارمین دست نامه تشخیصی و آماری اختلالات روانی (dsm-iv)‏ درچهار ماهه نخست پس از آسیب مغزی تروماتیک (‏tbi‏) و حالت های روانی پس از رخداد tbi بود. روش: در چارچوب یک بررسی توصیفی-  طولی، 238 بیمار دچار tbi‏ (43 زن و 195 مرد) به شیوه  پیاپی نمونه گیری و معاینه شدند. پس از گذشت چهار ماه، 155 نفر (1/65%) از بیماران برای تعیین ماهیت اختلال روانی ناشی از tbi به کمک مصاحبه ساختاریافته بالینی بر پایه معیارهای تشخیصی dsm-iv، به یک روانپزشک مراجعه نمودند. یافته ها: نتایج نشان دادند که پس از آسیب دیدگی، 117 نفر (5/75%) دارای تشخیص اختلال های روانی ثانوی به  tbi هستند. از این افراد، 88 بیمار (2/75%) همبودی اختلال های روانی نشان دادند. با این وجود، شایع ترین اختلال های روانی ناشی از ‏tbi‏ به ترتیب تغییر شخصیت (6/58%)، اختلال خلقی (3/32%)، اختلال ‏اضطرابی (20%)، اختلال خواب (3/19%)، یادزدودگی مزمن (9/12%) و اختلال های جسمانی شده (3/1%) بودند. اختلال های ‏دلیریوم، خوردن و روانپریشی ناشی از ‏tbi‏ نیز هر یک به میزان 64/0% تشخیص داده شدند.‏ نتیجه گیری:  فراوانی بالای اختلال های روانی در مرحله حاد پس از tbi به همراه بسیاری از موارد جدید تغییر شخصیت و اختلال های خلقی و اضطرابی، چشمگیر است و بیماران دچار tbi دست کم در مقطع زمانی چهارماهه پس از آسیب، باید مورد پایش و ارزیابی قرار گیرند تا خطر بروز اختلال های روانی کاهش یابد.